Ruhumun en tasinmaz anidir,
Biraz agirligindan ve biraz da yogunlugundan olsa gerek.
Yogunlukla agirligin bir nevi bilesimi.
Cocuklugumun karmasik ugultusunda,
belki de yasanmamis anlarin hatirlanmasidir.
Ya da yasananlarin...
Ama saciyor hafif de olsa bir gulumse yuzume,
Artik bakabiliyorum kendime, gulerek kendi kendime.
Guluyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder