Sen

Yetmezliğimsin,
Derin sancılarla sabaha vardığımda
İçimdeki kavga,
Sönmeyen aşk ateşimsin
Hep sevdiğim ama hiç sevemediğim
İçime alamadığım ne de içimden koparabildiğim
Gerçekliğim, hayallerim, yaşadıklarım ve yaşayamadıklarımsın

Ne Alemlerdesin?

Sessiz...
Durgun...
Rutin...
Çok zaman geçti ama!

Sevmek Zamani

Bulutların gözleri parlıyor,
Güneş gülümsemeye başladı
Ağaçlar ise dallarıyla selamlıyor.
Sevmek zamanıdır şimdi...

Çallan saatler, ziller ve çanlar
Herbiri mutluluğun habercisi gibi,
Gökkubbe bir başka dönüyor bugün
Sevmek zamanıdır şimdi...

Tren rayları, makinistler, bilet satıcıları
Sanki herbiri aynı ezgiyi çalıyor
Ve aynı notada sessizlik çöküyor
Sevenler, sevilenler, sevmeye doyamayanlar
Sevmek zamanıdır şimdi...

Çocuk çığlıkları melodiye dönüyor
Sokak kedileri telaş içinde
Dilimde hiç susmayan bir ezgi
Sevmek zamanıdır şimdi...

Sonuç

Aşklarımı alt alta sıralayıp topluyorum
Geriye sadece sen kalıyorsun...

Ağlamak

Beni üç şey ağlatabilir;
Yoksulluk, çaresizlik ve de çocuklar...

Barış Elçi'si

Teker teker ölüyor Barış sevdalıları
yüzleri toprakla buluşuyor
kahpe bir kurşunla,
Bırakarak geride hep aynı resmi...

İçimdeki Sancı

Her mevsim sonbahar şimdi
Yapraklar sararmış
Her gün bir damla yağmur
Gökyüzü maviye hasret

Parkta atkılı ve ceketliler
Bir telaş içinde yürürler
Hızlı adımlarla eve doğru

Köpeklerin havlaması durmaz
Açların karın uğultularını bastırırcasına
Karışır sessizliğe
Loş ışıkların gerisindeki inlemeler

Kaç çocuk aç
Kaç çocuk sevgisiz
girer yatağa bu gece
Kaç tanesi düş kuramaz

Sokakta sarhoş mızıkacılar
Bir de aç kediler dolaşır
Ölümden korkmadan

Kaç sevgili sevişir
Kaç çift sabaha kadar tartışır
Kaç bekleyiş,
Kaç kavuşma

Diner mi içimdeki sancı
Sabaha varınca...