Iste an gelir fiskirir beynine kan,
Tutamazsin kendini
ve savurursun kufurlerini saga sola.
Artik eser yoktur o sakin ruh halinden.
Ne demeli, an gelmisdir.
Kukreyip bagirabilirsin,
ve hatta tukurup sokagin orta yerine
hic birsey olmadan devam edersin yoluna.
O alimli elbisesi icinde sana bakan yadirgayici gozlere aldirmadan.
Ve zaman gelir ogrenirsin ofkenle yasamayi,
ama unutmazsin ofkeyle yasamayi.
Yine tukurursun bos sokaklara
aldiris etmeden alimli kadinin bakislarina.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder