Hep apansiz geliyorsun,
Bak yine yakaladin beni
ansizin ve savunmasiz.
Yuregimin puslu yani kanadi.
Bazen mekanlardir sislendiren yuregimi,
Dogdugum koy gelir aklima, yasadigim kasaba
ya da universiteli yillarimin sehri.
Hep ayni paydada bulusuruz;duraganlik ve de ozlem.
Hani sevdigim insanlar da gelir aklima.
Aile, dostlar ve de sevdigim sairler.
Birlikte yudumlanan caylar veye tokusturulan biralar.
Alip goturur o mekanlara ve o insanlara yuregimin puslu yani.
Uzunca bir sure oldu haber almayali sevdiklerimden.
Sadece o soluk gulusler dusuyor aklima ve ben basliyorum gecmisdeki o sicakligi aramaya.
Kahkalar ve de bitmek bilmeyen sigara dumani altindaki derin mevzular cemberi.
En cok da sevdigim kadinlar puslandirir yuregimi.
Ilk dokunus, ilk opucuk…
Sabahlara kadar dinmeyen o yurek.
Bir de opemedigim kadinlar duser yollarima.
Oysa ne cok sevmistim.
Yuregim puslandi yine,
Ama olsun seviyorum sisli havada yolculuk yapmayi.
Gecmise gidiyorum ve gecmis geliyor bana.
Hana gecmisle ani birlikte yasamak gibi birsey...