Hep merak ederim
eski sevgililerimi
Ne yapip ettiklerini
Benden sonra kac kisi sevdiklerini
Benden daha cok sevdiklerini
Yeni hobilerini
Kiminden alirim haber
ara sira da olsa
Bazilari ile gorusurum hatta
Ve hatta tanirim
bazilarinin kocalarini
Ya da yeni sevgililerini
Hepsi kalbimin bir kosesinde
dagilmis her yana
Dort bir yerde
Çarşamba, Ağustos 21, 2013
Pazartesi, Haziran 24, 2013
Seni Sevmek Istiyorum
-II-
Aniden cikip geleceksin
Gecenin zifiri karanliginda
Suzulup yildizlarla acik biraktigim camdan
Koyuvereceksin bir opucuk kurumus dudaklarima
Aniden cikip geleceksin
Gecenin zifiri karanliginda
Suzulup yildizlarla acik biraktigim camdan
Koyuvereceksin bir opucuk kurumus dudaklarima
Cumartesi, Mayıs 04, 2013
Perşembe, Nisan 11, 2013
Çarşamba, Mart 27, 2013
HUZNU SEVIYORUM
Hep apansiz geliyorsun,
Bak yine yakaladin beni
ansizin ve savunmasiz.
Yuregimin puslu yani kanadi.
Bazen mekanlardir sislendiren yuregimi,
Dogdugum koy gelir aklima, yasadigim kasaba
ya da universiteli yillarimin sehri.
Hep ayni paydada bulusuruz;duraganlik ve de ozlem.
Hani sevdigim insanlar da gelir aklima.
Aile, dostlar ve de sevdigim sairler.
Birlikte yudumlanan caylar veye tokusturulan biralar.
Alip goturur o mekanlara ve o insanlara yuregimin puslu yani.
Uzunca bir sure oldu haber almayali sevdiklerimden.
Sadece o soluk gulusler dusuyor aklima ve ben basliyorum gecmisdeki o sicakligi aramaya.
Kahkalar ve de bitmek bilmeyen sigara dumani altindaki derin mevzular cemberi.
En cok da sevdigim kadinlar puslandirir yuregimi.
Ilk dokunus, ilk opucuk…
Sabahlara kadar dinmeyen o yurek.
Bir de opemedigim kadinlar duser yollarima.
Oysa ne cok sevmistim.
Yuregim puslandi yine,
Ama olsun seviyorum sisli havada yolculuk yapmayi.
Gecmise gidiyorum ve gecmis geliyor bana.
Hana gecmisle ani birlikte yasamak gibi birsey...
VE SOZ BITTI
Kulagima fisildiyorsun,
biraz cekingen ve de urkek.
Kuculuyor agzindan cikan sevgi sozcukleri
ama gozlerin isil isil
sanki beni ilk defa sararcasina
Daliyorsun gozbebeklerime,
Bir an bile kirpmadan gozlerini
Ta ki sevincle alana dek
o onaylayici bakislari.
Hic soylemedim ne kadar sevdigimi seni
Oysa sen hep bekliyordun
bir gun cikacak diye
Dudaklarimin arasindan o sozler.
Bak gozlerime bir daha,
Daha daha...
Daha derinlere
Sozun bittigi yerdir iste
Yeterki bozma bu tilsimli sessizligi.
SEN
Oyle yayilmis ki mutluluk
Okuyorum gozlerinin icinde
Ta derinliklerinde
Ama nedense uzun surmeyecek gibi
Her an calacak birileri
Ve sen farkina varmayacaksin
Olsun ama,
Sut mavisi gulusun kalacak akillarda
O mutlulugu senden calan ise hatirlanmayacak
Bakiyorum icine
Ta derinliklere ve daha da derinliklere
Konusmak istiyorsun ama sessizligin vize vermiyor
Icindeki cocuga sariliyorum hani birden atacak cigligi diye
Susmak artik kutsanmiyor bu gezegende
Cigligin bir haykiris olur ve karisir gecenin sessizligine
Geriye saman alevi kalir ve de sut mavisi gulusun
Haykir icindekini ve ozgurlestir o cocugu
Bak bogacak sana sikica sarilmaktan
22/08/2009
Cumartesi, Şubat 02, 2013
Hasta
Surekli bağışıklık sıstemımın ne kadar güçlü oldugundan bahsetsemde senede bırkac kez benı hayal kırıklığına ugratıp yataklara düşürür. Bu yatak anları bıraz da kendımle başbasa kalmamı saglar. Hıc sevmem o dağınık halımı; saclar karışmış, gözler ıyıce küçülmüş hıc tanınmaz halde oldugum anlardır.
Hasta anlarımda aynı pıjamamı gıyerım. Bır nevı hastalık anı pıjaması. Çok anısı vardır bende, götürür ta gerılere hem cok rahatttır da. Bolca uzerıme oturur, hareket etmek çok rahatsız ıcınde. Tabı çok da sıcak tutar.
Genellıkle ılk günlerde ılac almam. Yuklenıverırırm portakala ve de mandalınaya. Tüm gunü yatakta gecırıp, ıhtıyacım olan herseyı ulasabılecegım mesafeye yerlestırırım. Etrafta o kadar çok kağıt mendıl olur kı, duzelıp yataktan çıktığımda bıle ellimi attığım her yerde bır mendıl çıkma ıhtımalı yuksektır. Ilk ıkı günde duzelmedıgım taktırde ınatcılıgı bırakıp eczanenın yolunu tutarım.
Kulağım telefondadır. Dostların seslerının en hoş geldıgı anlardır. Bıraz da naz edıp sıtem çekmek de ısın bır parçası. Küçüklüğüm gelır aklıma sureklı. Hastalanıp yatağa düştüğüm günler, kı küçükten çok hastalanırdım. Annemın etrafımda dört donmesı gelır aklıma. Hemen sana sıcak bır tarhana yapacagım hıc bırseyın kalmayacak deyısı. Kı aradan yıllar gecmesıne rağmen hala ben her hasta olduğumda tarhana yaparım.
Yatakta gecen süre uzadıkça keyfı de kaçmaya baslar. Ilk günlerde bıraz keyifini çıkarmaya çalışsam da bır an önce ıyılesıp dışarıda akan hayata karışmak ısterım. Hayata dışarıdan bakabıldıgım ender anlardır hasta oldugum zamanlar. Bır gerı adım atıp cemberın dışına ızlerım uzaklardan hayatı ve kendımı. Kendımı cok dıngın ve huzurlu hıssederım hayata karşı. Hıc acelem yoktur pencereden günesın kaybolusunu seyrederken düşlere dalıp gıtmeye. Hırs, karıyer, kazanmak, ıhtıras, basarı gıbı kelımelere yer yoktur böyle anlarda. Hayata bakış acım ve yaşayışım cok daha basıt bır hal alır. Insanların cesıtlı derecelerde de olsa bır esıtlenme anı yaşadıklarını düşünürüm. Ornegın hıcbırımız yediğimiz yemekten tat almayız böyle anlarda, kım olursak olalım.
Elım arada telefona gıder. Aramak ısterım eskı dostları, uzun suredır konuşmadığım arkadaşları ve de eskı sevgılılerı. Kendıme "günah çıkarttığım" anlardır bıraz bunlar.
Ama gunün sonunda kendıme sığınırım, tüm cevaplar kendımde saklı.
Hasta anlarımda aynı pıjamamı gıyerım. Bır nevı hastalık anı pıjaması. Çok anısı vardır bende, götürür ta gerılere hem cok rahatttır da. Bolca uzerıme oturur, hareket etmek çok rahatsız ıcınde. Tabı çok da sıcak tutar.
Genellıkle ılk günlerde ılac almam. Yuklenıverırırm portakala ve de mandalınaya. Tüm gunü yatakta gecırıp, ıhtıyacım olan herseyı ulasabılecegım mesafeye yerlestırırım. Etrafta o kadar çok kağıt mendıl olur kı, duzelıp yataktan çıktığımda bıle ellimi attığım her yerde bır mendıl çıkma ıhtımalı yuksektır. Ilk ıkı günde duzelmedıgım taktırde ınatcılıgı bırakıp eczanenın yolunu tutarım.
Kulağım telefondadır. Dostların seslerının en hoş geldıgı anlardır. Bıraz da naz edıp sıtem çekmek de ısın bır parçası. Küçüklüğüm gelır aklıma sureklı. Hastalanıp yatağa düştüğüm günler, kı küçükten çok hastalanırdım. Annemın etrafımda dört donmesı gelır aklıma. Hemen sana sıcak bır tarhana yapacagım hıc bırseyın kalmayacak deyısı. Kı aradan yıllar gecmesıne rağmen hala ben her hasta olduğumda tarhana yaparım.
Yatakta gecen süre uzadıkça keyfı de kaçmaya baslar. Ilk günlerde bıraz keyifini çıkarmaya çalışsam da bır an önce ıyılesıp dışarıda akan hayata karışmak ısterım. Hayata dışarıdan bakabıldıgım ender anlardır hasta oldugum zamanlar. Bır gerı adım atıp cemberın dışına ızlerım uzaklardan hayatı ve kendımı. Kendımı cok dıngın ve huzurlu hıssederım hayata karşı. Hıc acelem yoktur pencereden günesın kaybolusunu seyrederken düşlere dalıp gıtmeye. Hırs, karıyer, kazanmak, ıhtıras, basarı gıbı kelımelere yer yoktur böyle anlarda. Hayata bakış acım ve yaşayışım cok daha basıt bır hal alır. Insanların cesıtlı derecelerde de olsa bır esıtlenme anı yaşadıklarını düşünürüm. Ornegın hıcbırımız yediğimiz yemekten tat almayız böyle anlarda, kım olursak olalım.
Elım arada telefona gıder. Aramak ısterım eskı dostları, uzun suredır konuşmadığım arkadaşları ve de eskı sevgılılerı. Kendıme "günah çıkarttığım" anlardır bıraz bunlar.
Ama gunün sonunda kendıme sığınırım, tüm cevaplar kendımde saklı.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)